Vroeger dacht ik altijd: wat een onzin en overdreven gedoe, als mensen zeiden dat ze vermoeider waren na de vakantie dan vóór de vakantie. Inmiddels zo’n 23 jaar verder en vijf kinderen rijker (inclusief onze twee ‘bonusapen’), denkt ik daar toch iets ander over. Niet dat ik nu meteen roep: ‘Ik ga liever werken’, maar ik ben wel blij dat alles weer ‘normaal’ is. Als freelancer ben ik nooit helemaal afgewerkt, maar je probeert tijdens de zomervakantie ook enigszins tijd vrij te maken voor je partner en je kinderen. Pffff, dat is soms bijzonder vermoeiend!
Met mijn jongste dochter naar Londen. Heen en weer met de ferry en een dagje Londen per metro, fiets en te voet. Leuk, maar vermoeiend. Met mijn vriendin en zoontjes op vakantie in Luxemburg. Op de camping, in een tent. Prachtige natuur, (Nederlandse) gezelligheid en goed weer, maar ook cultuur en historie. Kastelen, kazematten en een heuse kopermijn. Met een partner die het liefst elke dag op pad is, was het leuk, maar ook vermoeiend… En toen nog met mijn oudste dochter en vriend naar Amsterdam. Waarbij onder meer Madame Tussaud en The Amsterdam Dungeon werden aangedaan. Plus nog talrijke winkels. Tja, u begrijpt het al… Leuk, maar vermoeiend!
Nee, tijd om écht tot rust te komen, was er nauwelijks. Mijn aanstaande moest immers ook nog tevreden worden gehouden. Dus eindelijk naar ‘Soldaat van Oranje’, inclusief Corpus in Leiden, en een weekendje Utrecht, met onder meer DOMunder en het Rietveld-Schröderhuis. Historisch, cultureel, museaal, architectonisch én culinair bezig geweest. Inderdaad… Leuk, maar vermoeiend. En wanneer ik dan halverwege augustus eindelijk weer eens thuis ben, roept de plicht! Het vijfde nummer van Recycling Magazine Benelux staat op de planning. Gelukkig al het een en ander voorbereid en geregeld, maar richting de deadline is het toch hard werken.
Wat zei u? Of ik toe ben aan vakantie? Nee hoor! De drie jongsten zijn weer naar school, de andere twee zijn werken en ook mijn lief maakt zich op om weer aan de slag te gaan. Heerlijk! Terug rust in de tent en ik kan weer mijn goddelijke gang gaan. Bezig zijn met interviews, reportages, hoofd- en eindredactie en communicatie. Doen wat ik leuk vind. En lang niet zo vermoeiend als vakantie…
P.S. En dan heeft mijn zoon van zeventien ook nog zijn eerste tattoo laten zetten. Wat? Een duivels engeltje of een engelachtig duiveltje. Pffff!