Textielrecyclers luiden de noodklok. Goed bruikbare of recyclebare kleding dreigt de verbrandingsoven in te gaan nu de textielsorteerbranche in Nederland op omvallen staat. De handel stagneert, de kosten stijgen en daarmee bevindt de handel zich in zwaar weer. Gevolg is dat de textiel sorteerbranche wellicht uit Nederland verdwijnt en daarmee een circulaire textielketen in Nederland niet haalbaar is.
De toekomst van de textielsorteerders in Nederland is heel onzeker. Hiervoor waarschuwt Vereniging Herwinning Textiel (VHT) voorzitter Mariska Boer. De toekomst voor de 2.000 arbeidsplaatsen die de sorteercentra bieden is onzeker. De handel in tweedehands handskleding wereldwijd is gestagneerd en zorgt sinds eind vorig jaar voor extreem oplopende voorraden bij alle Nederlandse sorteerbedrijven. De onverkochte voorraad gesorteerde kleding is volgens de VHT gemiddeld 30% meer dan vorig jaar. Dat zijn omgerekend 28 miljoen kledingstukken. Daarnaast hebben de bedrijven onder andere te maken met een forse stijging in de personeelskosten, een daling in brutomarge van ruim tien procent en wereldwijd betalingsverkeer dat veel lastiger is geworden. Het dreigt nu veel bedrijven funest te worden, zo meldt de VHT.
Verbranden als enige alternatief
Als sorteercentra in Nederland het hoofd niet meer boven water kunnen houden, dan kan er een streep door de volledig circulaire textielketen in Nederland. ‘Wanneer het financieel niet haalbaar meer is om het afgedankt textiel hier te sorteren is verbranding het enige alternatief. Bovendien zullen de mensen die nu tweedehands kleding uit Europa dragen aangewezen zijn op alternatieven zoals goedkope fast-fashion uit China. Hierdoor wordt het milieu nog meer belast’, zegt VHT voorzitter Mariska Boer.
Doelstelling niet haalbaar
In 2050 zou er een circulaire textielketen moeten zijn. Om de Uitgebreide producentenverantwoordelijkheid doelstellingen te halen zou daarbij volgend jaar al 50% meer textiel ingezameld en verwerkt moeten worden. ‘Dat is onmogelijk als er in Nederland niet meer gesorteerd wordt’, zegt Mariska Boer. ‘Er is in de EU geen enkele andere lidstaat met vergelijkbare sorteercapaciteit. De verwachte toename van afgedankt textiel vanaf 2025 zal dus heel lastig te verwerken zijn.’
Hulp nodig
Ondernemers in de branche doen nu een oproep aan gemeenten en de Stichting UPV om de sector financieel te ondersteunen. Gemeenten kunnen dit doen door geen vergoeding voor textiel aan inzamelaars te vragen. Stichting UPV kan een beroep doen op de aangesloten textiel producenten om bij te dragen aan de instandhouding van de inzamel- en sorteerstructuur.