Net als bij metaalschroot en oud papier wordt de export van tweedehands kleding keihard geraakt door de crisis in de Rode Zee. Containerschepen kiezen vaker voor de veilige route langs Kaap de Goede Hoop en doen er 10 tot 14 dagen langer over om op de plaats van bestemming te komen.
De langere reistijden leiden tot een verdubbeling van de brandstofkosten, maar ook andere kosten zijn fors gestegen. Marktanalisten vrezen dat stijgende kosten vroeg of laat worden doorgeschoven naar de verkopers van gebruikt textiel.
Financiële druk
Daarnaast waarschuwen rederijen voor een ‘bullwhip effect’ dat leidt tot de zogenoemde ‘havencongestie’. Faciliteiten die normaal gesproken geen grote hoeveelheden verkeer verwerken, krijgen nu veel meer schepen te verwerken. En daarbij kan er een tekort aan scheepsruimte ontstaan, waardoor lege containers in de verkeerde havens blijven steken. Dit kan de vertragingen verergeren en mogelijk ook gevolgen hebben voor andere scheepvaartroutes dan die tussen Europa, Oost-Afrika en Azië.
Dit alles zet bedrijven die handelen in tweedehands kleding en textiel onder enorme financiële druk. De economische gevolgen zijn voor alle betrokkenen voelbaar. Er is inmiddels gesuggereerd dat de sector niet kan verwachten dat de situatie in het eerste kwartaal van 2024 is opgelost. Dat is op zich al een probleem, maar als de situatie nog langer voortsleept zou dit het einde kunnen betekenen voor een aantal bedrijven.
Logistieke uitdaging
Dubai wordt algemeen gezien als het grootste textielsorteercentrum ter wereld. Maar vanwege de ligging op het Arabisch schiereiland moeten zendingen vanuit Europa nu een omweg maken door Afrika. Dit is financieel en praktisch niet haalbaar. Dit is ook een groot probleem voor de grote hoeveelheden laagwaardige recyclingkwaliteiten die bestemd zijn voor markten als Pakistan en India.
Bron: Recyclinginternational