Houdt u van rolmopsen? Ik ben er gek op. Wat mij deze zomer opviel aan de rolmops op mijn bord: de ouderwetse houten pinnetjes zijn terug van weggeweest. Plastic is in de ban, zelfs in de opgerolde rolmops. Ik vond het meer symbolisch, maar toch ook vertederend. En het lijkt wel of de mops iets natuurlijker aandoet…
Als u dit leest is het inmiddels alweer september. Zo’n echte overgangsmaand. Nog een laatste staartje zomer en een eerste neus in de herfst. Beide seizoenen hebben absoluut hun bekoring. Overigens ken ik twee gezegden over het weer in september, die voor zover mij bekend altijd uitkomen. En dat kun je toch niet van alle voorspellingen zeggen, nietwaar?
Dus let op: ‘Als de zon schijnt in september, valt kerst in december’. Maar ook: ‘Als het regent in september, komt december na november’. Niet dat u nou zoveel aan dit soort basale wijsheden heeft, maar wie weet kunt u ze nog eens in een aardig gezelschap gebruiken. Op een donkere herfstavond bijvoorbeeld. Het levert al gauw glimlachende gezichten op. Vooral ook bij kinderen en dat maakt een mens toch ook weer vrolijk.
7,7 miljard mensen
De wereldbevolking bedraagt momenteel een kleine acht miljard mensen. Dat is wel wat naar boven afgerond, maar als u deze RMB pas over een halfjaar leest zijn we er misschien al… En we groeien naar verwachting gewoon door naar zo’n tien miljard ergens richting 2050 of net daarna. Nou lijkt 2050 misschien nog ver weg, maar dat is al over dertig jaar. De meeste mensen van ons die nu jonger zijn dan vijftig jaar gaan dat allemaal nog wel meemaken. En de zorgen nemen toe.
Ook de zorg of onze moeder aarde al die mensen wel voeden kan? Nog afgezien van andere omstandigheden, zoals ruimte, vervoer, energie enzovoort, moet de wereld gigantische hoeveelheden voedsel produceren. Wat volgens mijn bescheiden mening wel eens over het hoofd wordt gezien is, dat niet alleen al die mensen moeten eten, maar ook de dieren. En als je dat er bij betrekt, ligt er een nog grotere uitdaging.
Op dit moment zijn er volgens internationale cijfers ongeveer zeventig miljard, zoals dat heet, ‘gedomesticeerde dieren’. Zeg dus maar: anders dan wilde dieren. Het gaat daarbij om grote vleesdieren, pluimvee, maar ook om huisdieren, inclusief vogels en vissen. Kortom, ongeveer tien maal zoveel gedomesticeerde dieren dan mensen op de aarde. Trekken we dat in hetzelfde tempo door naar 2050, dan praten we dan dus over 100 miljard van deze dieren.
Ik begreep onlangs – ik meen in een Duitse radio-uitzending – dat de aarde dit simpelweg niet aan kan, ook al eten we veel van die dieren op. Omschakelen naar intensievere inzet van andere voedselbronnen lijkt onontkoombaar. Vooral veel en veel meer groente wordt genoemd en aan de vleeskant vooral kip en vis. Die laatste twee zijn massaal te houden op en in geringe ruimtes en groeien snel op weinig voedsel.
Walsende hormonenbommen…
Leest u wel eens een column van Nynke de Jong? Tip: zou ik wel gaan doen. Ze schrijft vaak origineel en over bijzondere zaken. Bijvoorbeeld over dansles. Prachtig hoe zij beschrijft hoe ze als schuchter zestienjarig meisje door een hevig angstzwetende mannelijke leeftijdgenoot al pompend met de arm over de baan werd geploegd. Zij-sluit-zij-naar het midden, zij-sluit-zij-stap-naast. En altijd verkeerd.
Stijldansen: een straf voor veel jongeren van zestien. ‘Maar je mocht wel ongestraft lekker het andere geslacht vasthouden. En daar was het die zestienjarige jongens om te doen. Walsende hormonenbommen waren het. Die wilden helemaal niet dansen!’ aldus Nynke. Ze sluit af met: ‘Waarom zaten wij in vredesnaam als tieners op stijldansen?’
Vrees dat ze gelijk heeft. Brommers kiek’n, daar ging het om! Je moet pas in de dertig of zo gaan dansen en dan met een vaste partner. Die blijven het doen, die jonkies vaak niet. Wat zegt u? Eigen ervaring? Heb er wel mijn vrouw leren kennen, anders was ik nu nog vrijgezel geweest…!
Henk Meinen