“De coronarecessie is nog nauwelijks voorbij (het bbp ligt nog altijd onder het niveau van eind 2019), maar op de Nederlandse arbeidsmarkt knallen alweer de stoppen door. Het aantal vacatures is nu zelfs groter dan het aantal werklozen. Zo krap was het niet eerder, schreef het CBS vrijdag.” Econoom en columnist Mathijs Bouman heeft in het Financieele Dagblad een geheel eigen mening.
“Wen er maar aan. Door vergrijzing, ontgroening en trage groei van de arbeidsproductiviteit is de krapte een structureel verschijnsel. Nederland heeft te weinig mensen voor te veel werk en dat blijft nog wel even zo. We moeten daarom anders naar werkgelegenheid gaan kijken. Het idee dat het een pré is als een project, investering of subsidie zorgt voor ‘meer banen’ kan overboord. Dat is voortaan juist een groot nadeel, want het personeel is op.”
Bouman is dan ook heel duidelijk: “Juist baanvernietigende projecten verdienen steun van overheid en maatschappij. We hebben investeringen nodig die zorgen voor hogere productiviteit, voor meer productie met minder mensen, voor lagere arbeidsvraag, zodat menskracht wordt vrijgespeeld om vacatures elders op te vullen. ‘Hoeveel banen kost het?’, dat moet voortaan de doorslaggevende vraag zijn bij elk nieuw project.”
