Bij het in Lelystad gevestigde Vinylrecycling zitten ze inmiddels met de handen in het haar. Al ruim 50 jaar zet het bedrijf zich in voor de recycling van PVC. Toch wordt het bedrijf nu gedwarsboomd door de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT). Er is een rem gezet op de export en daarmee komen de lopende projecten in gevaar. Reden: ze voldoen aan de richtlijnen, maar de ILT legt extra regels op.
Al jaren exporteert Vinylrecycling PVC, binnen en buiten Europa. Nu zou het bedrijf volgens de ILT afval geëxporteerd hebben in plaats van een grondstof. En dat mag niet. Het bedrijf werd daarvoor doormiddel van een last onder dwangsom op de vingers getikt. Zo legt founder van het bedrijf Ivo Besselsen uit: “Onze grondstoffen werden door de ILT als afval bestempeld. En om te voorkomen dat wij opnieuw onze grondstof zouden exporteren naar producenten buiten de EU, die er bijvoorbeeld regenlaarzen van maakt, kregen we een last onder dwangsom”.
Voldoen aan de eisen
Het grootste probleem waar het bedrijf nu tegenaan loopt is dat de ILT van buitenlandse overheden een verklaring wil hebben. Het land waar de grondstoffen (einde afval materialen) heen gestuurd worden moet deze ook als grondstof zien en niet als afval. Huib van Gulik, CEO van het bedrijf legt uit: “Het is natuurlijk onmogelijk om van alle materialen die wij verwerken deze verklaring van alle overheden te ontvangen. Ze willen zwart op wit een verklaring dat het bedrijf waar wij aan leveren het PVC maalgoed als niet-afvalstof mag ontvangen.” Volgens Van Gulik is dat onbegonnen werk, en daarbij zou dit ook geen aanvullende eis moeten zijn. De stoffen zijn immers geen afval en zullen volledig als grondstof weer ingezet worden.
“De materialen die wij als einde afval bestempelen zijn fabrieksuitvallen en deze fabrieken produceren uiteraard REACH (Registratie, Evaluatie, Autorisatie en restrictie van Chemische stoffen) compliant. Daar hebben we een verklaring van. Wij testen het materiaal na verwerking nog op mogelijk zorgwekkende stoffen en laten het in een extern lab testen. We hebben daarbij de volledige REACH lijst met Cas nummers van de stoffen die er inzitten. Dat zijn unieke numerieke identificaties voor chemische elementen, componenten, polymeren en legeringen.
Daarnaast zijn het altijd materialen met een serieus positieve prijs, dus dat ze uiteindelijk gedumpt worden is uitgesloten. Daarvoor zit er te veel waarde in. We weten wat onze afnemer er van maakt en hebben een verklaring dat zij dit direct kunnen verwerken.”
Kaderrichtlijn Afvalstoffen
Volgens Besselsen handelt Vinylrecycling naar de regels uit de Kaderrichtlijn Afvalstoffen, zoals opgesteld door de Europese Commissie. Hierin staat:
- De stof of het object wordt doorgaans gebruikt voor specifieke doeleinden.
- Er is vraag naar of markt voor de stof of het object.
- De stof of het object voldoet aan de technische voorschriften voor de specifieke doeleinden en aan geldende wetgeving en normen voor producten.
- Het gebruik van de stof of het object heeft over het algemeen geen nadelige effecten op het milieu of de menselijke gezondheid.
Een richtlijn waar Vinylrecycling aan voldoet. Maar de ILT vraagt om meer documentatie, die bovenop deze richtlijn komen. Onterecht, zo vindt het bedrijf. Het materiaal is immers een grondstof die aan de richtlijn voldoet. Met de last onder dwangsom hoopten ze daarom naar de Raad van State te kunnen, zodat die een uitspraak konden doen. Maar twee dagen voor de zitting trok de ILT de last onder dwangsom in.
Inmiddels heeft Vinylrecycling een container geladen waarbij ze zeker weten dat deze aan de kaderrichtlijn afvalstoffen voldoet. “Deze is door de douane gecontroleerd en op ons verzoek afgekeurd, omdat de documenten niet compleet zijn volgens de eisen van ILT”, vertelt Huib van Gulik. “Wij hebben gevraagd om een last onder dwangsom gericht op rechtsvervolging op te leggen. Zodra dit het geval is zullen we direct de gang naar de Raad van State inzetten.” Daarmee hoopt het bedrijf eindelijk duidelijkheid te krijgen en de export naar buiten de EU weer te kunnen voortzetten.
Verschillen zijn te groot
Voor de Federatie Nederlandse Rubber– en Kunststofindustrie (NRK) is de recente ontwikkeling bij de PVC recycler weer een duidelijk signaal dat de criteria waaraan voldaan moet worden om het label grondstof te krijgen nog erg onduidelijk is. De NRK ziet dat de criteria voor een grondstof per land, regio of zelfs per organisatie verschillen. “En dat zorgt voor problemen rond de export van grondstoffen”, zo zegt de Federatie. De criteria die gehanteerd worden zouden wereldwijd gelijk getrokken moeten worden. Immers, door onduidelijke regelgeving kunnen waardevolle grondstoffen juist verloren gaan. Zo ook in het geval van Vinylrecycling.
Lees ook: